Tennissen is vermoeiend

Liefste dagboek,

Sorry dat ik enkele dagen niet heb geschreven, maar ik was een beetje triest. Woensdagmiddag, donderdag- en vrijdagavond zat mijn liefste schat niet op de bank, en dat was een diepe teleurstelling. Daarom dat ik weinig zin had om te schrijven. We zijn nu zaterdagavond en ben deze voormiddag weer gaan tennissen!

Woensdagnamiddag ben ik alleen moeten gaan tennissen, papa had teveel werk om vrijaf te nemen, en hij had nog een belangrijke vergadering. Niet zo erg, want Tom was er ook en ik heb de hele tijd met hem gespeeld. Ik was de hele tijd aan het verliezen, totdat het laatste partijtje gespeeld werd. Tom had al zodanig veel energie verloren zodat ik hem toch nog klein heb gekregen.

Even een geheimpje dat ik nu onthul. Na dat laatste partijtje tennis met Tom zijn we samen onder de douche gegaan. De douches zijn er gemeenschappelijk, vrouwen en mannen wel apart (gelukkig!). Tom stond wel de hele tijd met zijn rug naar mij maar ik heb toch stiekem naar hem zitten kijken, en hoe de shampoo de hele tijd langs zijn lichaam gleed. Het was de eerste keer dat ik met hem douchte. Meestal gaan ik en papa eerder weg dan Tom, de woensdag, maar omdat papa er niet bij was vandaag ben ik wat langer gebleven. Het was dus een leuke woensdagnamiddag, met andere woorden ;-).

Ik heb Sanne nog steeds niets verteld, want ik ben heel bang dat ze mij zal laten vallen. Ze is wel mijn allerbeste vriendin en ookal kennen we elkaar door en door, ik weet niet of het goed is om het haar te zeggen. Ik heb gewoon angst dat ze me vanaf dat moment anders zal bekijken, want ze heeft het niet echt voor holebi's, spijtig genoeg. Ze vindt ze raar, maar ze kent alleen de homo's van op tv. Die homo's die zo opvallen op de Gay Pride enzo, vindt ze maar niets.

Maar ze weet niet dat de homowereld zo divers is, dat er holebi's zijn in alle soorten en maten, geuren en kleuren, met verschillende karakters. We praten nooit over de holebiwereld, alleen heel erg soms, als we samen de stad in gaan om te gaan shoppen en ze ziet twee mannen hand in hand lopen. Ik steek ook mijn homo-zijn zoveel mogelijk weg. Niemand mag iets merken of het loopt verkeerd af met mij.

Binnenkort zijn het verkiezingen. Als het Vlaams Belang aan de macht komt is het eerste wat ze doen het homohuwelijk afschaffen, en dat vind ik jammer. Ik zou graag over een paar jaar met een hele lieve jongen willen trouwen, in het grootste geheim ofzo, zonder dat iemand iets weet, hihi. Oh ik zou het fantastisch vinden moest die lieve jongen van het bankje voor altijd in mijn leven zijn!! Ik hoop dat ik hem volgende week weer terugzie! Ik begrijp eigenlijk niet waarom ze het willen afschaffen. Als je het homohuwelijk verbiedt, gaan de homo's dan hetero willen worden ofzo?

Anyway, genoeg geleuterd daarover. Gelukkig moet ik nog niet gaan stemmen, ik zou niet weten voor wie. Gisteren is er iets heel grappigs gebeurd! Mijn klein broertje kwam na school aan mijn deur kloppen om te vragen om mee te voetballen in de tuin. Ik heb dan maar meegedaan en ik stond in de goal. Maar achter ons goaltje ligt onze vijver. En Simon had de bal er ver naast geshot en hij was in het water terechtgekomen. Ik zei tegen hem: "Jij hebt hem erin geshot, haal hem er maar zelf terug uit!"

Hij had er de grootste moeite mee en hij wilde zoeken naar een lange stok in de garage. In de tussentijd was ik de keuken weer binnengelopen voor een glas limonade. Ja, van dat keepen krijg je dorst, en het was zo warm!. Vanuit het keukenvenster zag ik Simon met de aftrekker van mama aan de vijver, de bal er proberen uit te vissen. Het was een grappig schouwspel, en toen kwam opeens van de zijkant Karel eropaf. Hij sluipte stiekem achter Simon en toen riep hij heel luid... BOE! En Simon schrok zo hard dat hij er gewoon indook, haha!

Het was geweldig! Mama was wel boos, en Karel mocht de rest van de avond niet op de computer. Gelukkig kan Simon zwemmen, want onze vijver is best wel diep. In de zomer zwemmen we er soms in, omdat hij rechthoekig is, en de begroeiing is maar aan 1 kant, zodat het water op een biologische wijze proper blijft. Er zwemmen ook kleine goudvisjes in.

Ja, we hebben wel een vrij grote tuin, zo'n grote rechthoekige, met een paar struikjes, maar vooral mooi groen gras, en de vijver achteraan, en daarachter wat verder links heb je ons tuinhuisje met rechts ervan de moestuin. Daar werkt mama altijd in. Ik soms ook, als ik zin heb. Het is vooral Karel die mama ermee helpt. Hij wil tuinbouw doen op school, maar hij moet van mama en papa ASO volgen omdat ze vinden dat hij er slim genoeg voor is.

Persoonlijk vind ik dat Karel moet leren wat hij later wil worden. En wie TSO doet is evenwaardig! Mama en papa denken er anders over, ze willen dat we allemaal een zo hoog mogelijk diploma halen. Karel houdt van planten en alles wat je zo in een tuin vindt. Hij heeft er ook een paar boeken over en op zijn kamer staan er een paar plantjes op de vensterbank die hij zelf heeft gekocht en ook zelf verzorgt.

Maar goed, liefste dagboek, ik ga het hierbij laten :-). Binnenkort schrijf ik weer wat meer!

Veel liefs,
Sean
xxx